Wat is een trillend ooglid?

Een trillend ooglid noemt als medische term ‘myokymia’ of ‘faciale myokymie’ en komt heel vaak voor. Op zich is dit meestal onschuldig.

Een trillend ooglid ontstaat door een overactieve zevende hersenzenuw, ook bekend als de nervus facialis, die verantwoordelijk is voor de aansturing van de onderste en bovenste gelaatsspieren. Hoewel het trillen van het ooglid als zeer ongemakkelijk kan worden ervaren, is het dragen van lenzen bij deze aandoening over het algemeen veilig en geen reden tot bezorgdheid.

Trillende oogleden duurt vaak een paar weken (uitzonderlijk een maand of langer) en verdwijnt meestal ook weer spontaan. Lees verder waar je moet op letten en wanneer je eventueel een arts of huisarts moet raadplegen.

Hoe herken je een trillend ooglid?

Trillende ogen, zijn kleine, onwillekeurige samentrekkingen van het onderste ooglid die zowel voelbaar als zichtbaar zijn. De kleine trilling kan ook optreden in andere spieren in het gezicht. Deze samentrekkingen manifesteren zich in aanvallen die meestal enkele uren duren en meestal spontaan verdwijnen na enkele dagen.

Wat zijn de belangrijkste oorzaken van een trillend ooglid?

Rond de oogleden zitten zeer fijne spiertjes van het aangezicht: de musculus orbicularis oculi. Dat is een verzameling van heel fijne spiervezeltjes die plots kunnen gaan bibberen of trillen. Zoals een grote spier soms in kramp kan gaan, gaan deze ‘snel vurende’ spiertjes af en toe gaan bibberen of trillen.

De kleine spiertjes rond de ogen zijn sowieso heel gevoelig en gaan snel samentrekken. Vooral in periodes van vermoeidheid of stress neemt die gevoeligheid nog toe, en kunnen die spiertjes plots beginnen trillen. Dit zijn de belangrijkste oorzaken van een trillend oog:

Vermoeidheid en stress

Stress kan ons zenuwstelsel beïnvloeden. Dit is een oorzaak van een overactieve zevende hersenzenuw, waardoor er een trillend ooglid ontstaat. Ook vermoeidheid kan de spieren van het ooglid verzwakken, waardoor deze gevoeliger worden voor trillingen. Voldoende slapen en stress vermijden is hier dus zeer belangrijk tegen trillende oogleden.

Alcohol inname

Alcohol is een verdovend middel dat het centrale zenuwstelsel beïnvloedt en kan leiden tot een trillend onderste ooglid, doordat de zenuw in de hersenen die het ooglid stuurt, de nervus facialis, verstoord raakt. Dit kan ook het bovenste ooglid beïnvloeden en ervoor zorgen dat de ogen droog aanvoelen. Sommige mensen hebben continu last van een trillend ooglid en hebben mogelijk een nieuwe injectie nodig van de huisarts om de zenuw weer te kalmeren. Het is belangrijk om de ogen genoeg rust te geven en regelmatig te controleren op andere delen die getroffen kunnen worden door dit nadeel.

Cafeïne inname

Een andere oorzaak van een trillend ooglid is overmatige inname van cafeïne. Cafeïne heeft namelijk een stimulerend effect op het zenuwstelsel en kan de spieren in het lichaam beïnvloeden, waaronder die rond de oogleden.

Fel licht

Wanneer onze ogen blootgesteld worden aan te veel felle lichten, kan dit ervoor zorgen dat de zenuwen geïrriteerd raken die de spieren in onze oogleden aansturen. Deze overstimulatie kan er vervolgens voor zorgen dat de spieren ongecontroleerd beginnen te trillen, wat resulteert in een trillend ooglid.

Roken

Roken kan het risico op een trillend ooglid verhogen vanwege de schadelijke effecten die het heeft op het zenuwstelsel en de bloedvaten.

Nicotine en andere chemicaliën in tabaksrook vernauwen de bloedvaten en verminderen de bloedtoevoer naar de spieren en zenuwen rondom het ooglid. Dit kan de oorzaak zijn van spierspanning en vermoeidheid, waardoor er trillende spiertjes ontstaan.

Ingespannen kijken

Het langdurig lezen van een boek of staren naar een beeldscherm, zoals een televisie, computer, tablet of smartphone, is een oorzaak van een trillend ooglid.

Dit wordt beschouwd als een mogelijke bijwerking van dergelijke activiteiten die ervoor zorgen dat de ogen harder werken.

Droge ogen

Veel mensen ondervinden frequent hinder van droge ogen, welke kunnen voortkomen uit diverse mogelijke oorzaken, zoals veroudering, langdurig blootstelling aan een beeldscherm of het gebruik van onjuiste lenzen.

Ernstige droge ogen kunnen tevens voorkomen bij personen die bepaalde medicijnen gebruiken, zoals antihistaminica voor allergieën, antidepressiva of Roaccutane voor acne.

Ook personen die regelmatig alcohol nuttigen of cafeïne bevattende dranken consumeren, vertonen vaker droge, vermoeide ogen. Daarnaast kunnen vermoeidheid en stress bijdragen aan droge ogen.

Tekort aan vitamine

Bij velen die kampen met een trillend ooglid is er sprake van een mogelijk tekort aan bepaalde voedingsstoffen, met magnesium als één van de voornaamste kandidaten.

Alhoewel wetenschappelijk bewijs voor deze correlatie vooralsnog ontbreekt, kan het raadzaam zijn om te onderzoeken of aanpassingen in het dieet mogelijk kunnen bijdragen aan de vermindering van de frequentie en/of intensiteit van het trillend ooglid.

Neurologische aandoening (zeldzame gevallen)

Heel zeldzaam is er een link met neurologische aandoeningen zoals Parkinson, Multiple sclerose, Tourette, Oromandibulaire dystonia.

Hoewel een trillend ooglid meestal niet als een ernstige aandoening wordt beschouwd, kan het in een kleine subset van de gevallen worden geassocieerd met neurologische aandoeningen, zoals blefarospasmen of hemifaciale spasmen.

Blefarospasmen veroorzaken een onwillekeurige aanspanning van de spieren rond de oogleden, waardoor de ogen worden gesloten.

Hemifaciale spasmen daarentegen, veroorzaken kortdurende, onvrijwillige contracties van de gezichtsspieren aan één kant, als gevolg van een prikkeling van de aangezichtszenuw. Hoewel deze aandoeningen zeldzaam zijn, kan het belangrijk zijn om ze op te sporen bij patiënten met aanhoudende symptomen om een ​​adequate behandeling te waarborgen.

Andere aandoeningen, zoals multiple sclerose, Parkinson of een hersentumor, kunnen ook leiden tot onwillekeurige samentrekking van de spieren in het gezicht, maar deze aandoeningen zijn gelukkig zeldzaam.

Een grondig neurologisch onderzoek door een arts is vereist om deze ziekten te diagnosticeren en adequaat te behandelen.

Wanneer is een trillend ooglid gevaarlijk?

Wanneer het alleen maar het trillen is van het ooglid is, en tijdelijk is, is dit onschuldig. Dit noemt myokomia. Wanneer echter het trillen en samentrekken zo fel wordt dat het oog af en toe dichtgeknepen wordt, noemen we dit ‘essentieel blepharospasme‘. Dit is al een pak lastiger dan gewoon een trillend ooglid. Het ooglid knijpt dan van tijd tot tijd plots dicht wat lastig is, onder andere tijdens het autorijden. Is dit te uitgesproken, dan kunnen we opteren om hiervoor botox in te spuiten in de spieren rond het oog. Dat vermindert dit dichtknijpen.

Een nog uitgebreidere vorm is het ‘hemifaciale spasme‘. Daarbij zien we niet alleen een trillend ooglid en het dichtknijpen, maar echt een spasme aan die zijde van het gelaat. Hierbij gaan we vaak neurologisch laten nakijken of er een oorzaak is van dit dichtknijpen. Soms is er een inkemming van de zenuw van het gelaat dat deze trilling en spasme veroorzaakt.

Wanneer moet ik een dokter raadplegen?

– Wanneer het trillend ooglid een lange tijd duurt: langer dan een maand
– Wanneer het ooglid ook echt in spasme gaat, dichtknijpt
– Wanneer er nog andere symptomen zijn naast trillende oogleden

Hoe kom ik van een trillend oog af?

Wanneer het ooglid gaat trillen, is dit meestal een teken dat er sprake is van een onderliggende oorzaak, zoals stress of een tekort aan magnesium. Het kan ook zijn dat de zenuw die het onderste ooglid stuurt verstoord is geraakt.

Gelukkig kan het trillen van het ooglid vaak spontaan beter worden door voldoende rust, minder stress en minder cafeïne te consumeren.

Als deze methoden niet werken, kan het dragen van een bril met een lage sterkte of het verminderen van de lichtintensiteit op je beeldscherm verlichting bieden. In sommige gevallen kan een injectie met botox ook helpen om het trillen van het ooglid te verminderen.

Echter, als het trillend ooglid aanhoudt en regelmatig terugkeert gedurende vier maanden of langer, is het verstandig om medisch advies in te winnen.

Een oogarts of huisarts kan beoordelen of er sprake is van een onderliggende aandoening die het trillen van het ooglid veroorzaakt en indien nodig verdere behandeling aanbevelen. Andere delen van het lichaam kunnen ook aangetast worden door een trillend ooglid.